Trzy Najświętsze Hostie

Drugie wydanie książki Mieczysława Noskowicza, dodatkowo poddane redakcji językowej oraz uzupełnione o wprowadzenie i kolorowe fotografie z kościołów.

Gdyby zapytać statystycznego Polaka o cuda eucharystyczne, dowiemy się o głośnej ostatnio Sokółce, często odwiedzanym Lanciano, rzadziej o Orvieto i Sienie. Czasem mieszkaniec Poznania wspomni o cudownych trzech Hostiach, nieraz dodając, że to stara poznańska legenda. Czy rzeczywiście legenda?

{youtube}T8TCX29o6-k{/youtube}

Konsystorz Arcybiskupi Poznański w piśmie wystosowanym w dniu 6 czerwca 1916 r. do autora stwierdził, że książka „Najświętsze trzy Hostie” nie zawiera w sobie nic przeciwnego wierze świętej i dobrym obyczajom. Za pozwoleniem Władzy Duchownej Poznań, 4 maja 1926, L.dz. 3963/26

Książka stanowi poprawioną i uzupełnioną edycję książki Mieczysława Noskowicza „Najświętsze trzy Hostie” (wydanie 3). Tekst został poddany standardowej obróbce redakcyjnej: redakcji merytorycznej i językowej. W zakres pierwszej weszły takie poprawki jak: usunięcie lub poprawa drobnych błędów, zmiany dawnych nazw ulic i placów Poznania na współczesne (np. Butelska na Woźna) oraz uzupełnienia co do ważnych zdarzeń, które dotyczą naszych czasów (np. miejsca, gdzie obecnie znajdują się monstrancje).